ул әле бала ғына

См. также в других словарях:

• бас — амандық садақасы. Жеке басы үшін берілетін садақа, пітір. Кешкілікті ауызашар, таңертеңгілікті сәресі дейді. Ораза уақытында мұсылмандар семьясының әрбір басына б а с а м а н д ы қ (пітір) с а д а қ а с ы н төлейді (Ана тілі, 26.04.1990, 6). Бас… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• биялай — (Орал: Чап., Жымп.; Көкш., Еңб.; Монғ.) қолғап. Б и я л а й д ы қыста қолғаптың сыртынан киеді. Б и я л а й д ы ң жалғыз бас бармағы болады (Монғ.). Қыстың көзі қырауда кішкене б и я л а й киген қолыңды иін ағаштың ілгері жағына салып, кіп… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• бесік — зат. Жас нәрестені бөлеуге арналған ағаш төсек. Қазақ, қарақалпақ, қырғыз, ұйғыр халықтарында бар, тек жасалуы жағынан түрліше. Қазақ бесігі бірнеше белшектерден тұрады: екі басы, арқалық, бесіктің асты, екі ұзын шабақ т.б. Бесік жасауға көбінесе …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• ашамай — I зат. қ. ө н е р. «Ашамай» деп аталатын балалар ерінің қасына ұқсас өрнек түрі (Қаз. этнография., 3, 313). II зат. жерг. Бұт. Аяғында а ш а м а й ы н түгел жауып тұратын саптама етігі болған (О. Бөкеев, Мұзтау, 10). А ш а м а й д а н алды да дік …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• сыптығырлау — … Тізе тұсын с ы п т ы ғ ы р л а у етіп, балағын далита тіккен кіржамбыз шалбардың бір балағы орындықтың арқалығына ілініпті де, екіншісі – сүйретіліп жерде жатыр (Қаз. әдеб., 12. 01. 1973, 3) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• құсбегі — зат. Бүркіт, ителгі, қаршыға, қырғи сияқты жыртқыш құстарды аңға, құсқа салу мақсатымен қолға үйрететін адам. Құсбегі қыран құсты тор құрып ұстайды немесе қарақанат балапан кезінде ұядан алады. Оның аяғына балақ бау мен шыжым тағып, көзіне томаға …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• ажырғы — 1 (Сем.: Мақ., Ұрж.) иінағаш. А ж ы р ғ ы болмаса, суды немен әкелесің (Сем., Ұрж.) 2 1. (Шығ.Қаз.: Күрш., Тарб.) жауыр аттың мойнына байлайтын ағаш. Бұрын жауыр атқа а ж ы р ғ ы байлайтын еді. Қазір ондай жоқ қой (Шығ.Қаз., Күрш.). – Сізге а ж ы …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• дабы — (Сем., Шұб.; Алм., Кег.) түкті бөз. Солардың алдында д а б ы дамбалының ауы салақтай, қойқаң қойқаң жүріп: «Бұл біздің ініміз» – деді (Ғ. Мұст., Дау. кейін, 52). ...ала бажақ түкті д а б ы д а н тігілген халат алып, иығына жамылды (М. Мағ., Алас …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• қолбау — 1 (Гур., Маңғ.; Орал, Казт.) бесіктің қолтартпасы. Қ о л б а у ы н қатты тартпаса, бала бесіктен түсіп кетеді (Гур., Маңғ.) 2 (Сем.: Көкп., Ақс.) қолдау, қамқорлығына алу. Біздің Хақаң біреудің қ о л б ау ы н а алынған ғой (Сем., Көкп.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• тайқар — (Өзб., Ташк.; Шымк., Мақт.; Ауғ.; Ир.) екі жастағы есек. Т а й қ а р д ы ң санына қада кіріп кетіпті (Шымк., Мақт.). Үй маңынан сұр т а й қ а р көрінбеді ме? (“Жалын”, 1982, №2, 101). Бір бала қара т а й қ а р д ы ң құйымшағына отырып, шапқылап… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• құс — ауруы. мед. Көтеріліп кететін, ұстамалы ауру. Сөйтсек, қ ұ с а у р у ы м е н ауырады екен ғой, байғұс бала! Құс қайтқанда немесе қайтып келгенде дерті тіпті қозып кетеді (Д.Рамазан, Жылап аққан., 136). Сөйтіп жүрген күндердің бірінде… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі